Bir soru:

İçi tamamen su ile doldurulmuş bir küveti boşaltmak için elinize 3 malzeme verdiler. Bu malzemeler bir kova, bir maşrapa ve bir fincan. Sonra size “Elinizdekiler bunlar, küveti boşaltmak için hangisini tercih edersiniz” diye sordular.

Ne yapardınız?

Herhalde verilenler arasında en büyük olan “kova” olduğu için kovayı seçmek daha mantıklı gibi geliyor. Ama bir yandan da düşünüyorsunuz, bu nasıl bir soru, bunda bir tuhaflık var, acaba kova doğru seçenek olmayabilir mi?

Aşağıdaki anekdotu bir okuyalım:

Akıl hastanesinde çalışan bir doktoru çoktandır görüşmediği bir arkadaşı ziyarete gelmiş. Laf lafı açarken doktorun arkadaşı bir şeyi merak etmiş ve doktor olan arkadaşına, “Bir kişinin akıl hastanesine yatıp yatmayacağını nasıl anlıyorsunuz?” diye sormuş.

Doktor da “Bunu anlamak için bir küveti suyla dolduruyoruz ve hastanın önüne 3 şey koyuyoruz. Bunlar bir kova, bir maşrapa ve bir fincan. Sonra ona küveti nasıl boşaltmayı tercih edeceğini soruyoruz” demiş.

Arkadaşı “Anladım, normal bir insan kovayı tercih eder, çünkü kova maşrapa ve fincandan çok daha büyüktür” demiş.

Doktor olan ziyarete gelen arkadaşına “Hayır, yanıldın” demiş. “Normal bir insan küvetin tıpasını çekmeyi tercih eder”

Hayat da bazen bizlere bazı seçenekler sunar ve biz, kendimizce haklı sebeplerle bunların arasından birisini seçmeye meyilliyizdir. Aslında gerçekte, sadece bize sunulan çözümleri seçmek zorunda değiliz. Aksine bizim için en uygun olan çözümü arayıp bulmaya çalışmalıyız, belki de o çözüm, bize hazır sunulanlardan birisi olmayabilir.

Özellikle eğitim sisteminde, onca doğru seçenek veya onca yanlış seçenek varken çoktan seçmeli sorularla çocukları sadece 4-5 seçenek arasında ezbere çözümlere alıştırdıktan sonra, gerçek hayatta; uyum problemleri, yorum yapamama, analitik düşünememe, yanlış algılama problemleri baş gösteriyor…